W ostatnim czasie dość dużo pisze się i wydaje na temat historii polskiej psychoanalizy. To na pewno zasługa twórczego wysiłku Pawła Dybla, Bartłomieja Dobroczyńskiego i Leny Magnone. Co ciekawe, to zainteresowanie rodzimą psychoanalizą wypływa głównie ze strony filozofii, antropologii, czy historii psychologii. W Polsce sami analitycy mniej się tym interesują. W ogóle w Polsce analitycy mało piszą książek...
W związku z tym ruchem historycznym, jego rozwojem, chciałbym gorąco polecić uwadze i lekturze monumentalne, dwutomowe dzieło Leny Magnone Emisariusze Freuda o barokowym podtytule: Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową. Dzięki tej pozycji można prześledzić szczegółowo losy analityków o polskich korzeniach w szerokim kontekście historyczno - kulturowym. To na pewno rozszerzenie i pogłębienie w wielu aspektach pracy Pawła Dybla na temat najwcześniejszego okresu historii polskiej psychoanalizy.
