Etnopsychoanaliza to subdziedzina studiów psychoanalitycznych zajmująca się próbą zrozumienia fenomenów kultury i cywilizacji człowieka poprzez pryzmat właśnie teorii psychoanalitycznej. Początki tego sposobu rozumienia i interpretacji danych etnologii i etnografii sięgają dzieł samego Freuda. To Freud w swoich społecznych, antropologicznych i religioznawczych artykułach dał pierwszą próbkę tego, czym badania etnopsychoanalityczne mogą być.
Innym wybitnym przedstawicielem tego nurtu był Bruno Bettelheim, autor dwóch ważnych książek w tej dziedzinie: Cudowne i pożyteczne, oraz Rany symboliczne. Innym przedstawicielem tego nurtu był węgierski analityk Geza Roheim.
Przez wielu badaczy, sposób myślenia o kulturze poprzez teorię psychoanalityczną, jest odrzucany jako upraszczający, redukcyjny, czy psychologizujący. Oczywiście trzeba znać ograniczenia swojej metody, niemniej jednak być może sama etnopsychoanaliza może wciąż dać ciekawe odpowiedzi na palące pytania dotyczące kultury?
Współcześnie, zarówno jeśli chodzi o interpretacje zjawisk kultury, sztuki, jak i polityki, prym wiedzie słoweńska szkoła z Ljubljany. Główni jej przedstawiciele to Slavoj Žižek, Mladen Dolar czy Alenka Zupančič; są to teoretycy, którzy w swych badaniach chętnie sięgają głównie do psychoanalizy lacanowskiej.
 |
| B. Bettelheim, zdjęcie pobrano ze strony: IP |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz